Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quonam, inquit, modo? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quo modo autem philosophus loquitur? Duo Reges: constructio interrete.

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Nam ista vestra: Si gravis, brevis;

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

ALIO MODO.

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Nunc vides, quid faciat. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Minime vero istorum quidem, inquit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Bork

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.